Bezoekje @work !
Deze woensdag dan toch maar is de moed gevonden om na meer als twee maand een bezoekje te brengen aan mijn werk.
Raar ik moest echt de moed er voor vinden, hoe graag ik ook zou willen gaan werken. Ik heb een goede band met het eigenaars en misschien mede daardoor was de emotie net iets te groot.
Je voelt je nogal snel schuldig van je afwezigheid, ook al kan je er in verste verte niets aan doen.
Verder is de confrontatie hard met iets dat "vollen bak" vooruit gaat en jij staat "precies" stil.
Het weerzien viel al bij al goed mee. Ik had wel mijn vrouw mee en dat heeft me enorm gesterkt aan de emotionele kant. Alsof je mama den eerste keer eens mee moet om dan daarna nooit meer mee te hoeven gaan..... Een gevoel dat ik niet echt zelf kan verklaren maar ja, na al die dingen, verschiet een mens soms van zichzelf.
Het was aangenaam om iedereen eens terug te zien.... OK, je krijgt eens een sms of een mail maar zo persoonlijk is toch net iets anders. Het bedrijf staat niet stil en ook dat geeft me een goed gevoel omdat ik mijn job nooit half z'n gat, heb achtergelaten en bepaalde personen echt goed oppikken hoe ik het zou doen .... .
Ik kijk er wel naar uit om terug een dag of, wie weet, zelfs meer terug te mogen werken. Veel zal al lichtjes duidelijk worden volgende week op de LVAD controle.
Ik ga er vanuit dat ik, van mijn kinè inspanningen de vruchten zal plukken en dat er voor de rest niets aan de hand is.
Het enige waar ik een beetje naar op kijk om te gaan werken is het rijden naar en van .... op deze moment doet mijn borst soms echt "zeurend" pijn omdat ik me blijkbaar wat forceer als ik veel met de armen werk. Het sturen is daar een goed voorbeeld van ....
Soit we zullen als ik ga werken wel weer een 2 à 3 tal weken verder zijn en dan is dit misschien ook weer beter !
In ieder geval heeft het bezoekje een gezonde goesting gegeven en iets om positief naar uit te kijken
en dit is zeer belangrijk voor't koppeke ! 😃
ps. : Wederom bedankt, vrouwke ! x
Raar ik moest echt de moed er voor vinden, hoe graag ik ook zou willen gaan werken. Ik heb een goede band met het eigenaars en misschien mede daardoor was de emotie net iets te groot.
Je voelt je nogal snel schuldig van je afwezigheid, ook al kan je er in verste verte niets aan doen.
Verder is de confrontatie hard met iets dat "vollen bak" vooruit gaat en jij staat "precies" stil.
Het weerzien viel al bij al goed mee. Ik had wel mijn vrouw mee en dat heeft me enorm gesterkt aan de emotionele kant. Alsof je mama den eerste keer eens mee moet om dan daarna nooit meer mee te hoeven gaan..... Een gevoel dat ik niet echt zelf kan verklaren maar ja, na al die dingen, verschiet een mens soms van zichzelf.
Het was aangenaam om iedereen eens terug te zien.... OK, je krijgt eens een sms of een mail maar zo persoonlijk is toch net iets anders. Het bedrijf staat niet stil en ook dat geeft me een goed gevoel omdat ik mijn job nooit half z'n gat, heb achtergelaten en bepaalde personen echt goed oppikken hoe ik het zou doen .... .
Ik kijk er wel naar uit om terug een dag of, wie weet, zelfs meer terug te mogen werken. Veel zal al lichtjes duidelijk worden volgende week op de LVAD controle.
Ik ga er vanuit dat ik, van mijn kinè inspanningen de vruchten zal plukken en dat er voor de rest niets aan de hand is.
Het enige waar ik een beetje naar op kijk om te gaan werken is het rijden naar en van .... op deze moment doet mijn borst soms echt "zeurend" pijn omdat ik me blijkbaar wat forceer als ik veel met de armen werk. Het sturen is daar een goed voorbeeld van ....
Soit we zullen als ik ga werken wel weer een 2 à 3 tal weken verder zijn en dan is dit misschien ook weer beter !
In ieder geval heeft het bezoekje een gezonde goesting gegeven en iets om positief naar uit te kijken
en dit is zeer belangrijk voor't koppeke ! 😃
ps. : Wederom bedankt, vrouwke ! x
Reacties
Een reactie posten