Controle infectie.

Donderdag 7 december 2017,

vandaag heb ik controle in't UZ Leuven voor controle van mijn kabelpoort-wonde en om bloed te nemen om te kijken of de "Stafkes" zijn vertrokken.
Om niet alleen te hoeven gaan is mijn oudste dochter mee gegaan. Het klinkt misschien gek maar ik ga niet meer graag alleen naar zo iets ... Iemand vertrouwd rond mij geeft me meer rust en kalmte en je hoort ook meer met twee dan alleen.
Ik moet bekennen dat het laatste zeer belangrijk wordt, want ik betrap me er meer en meer op dingen te vergeten. Niet zozeer super belangrijke zaken maar meer de kleine zaken, zaken waar je niet continue mee bezig bent. Enfin, de continue stress, de medicatie en het continue aanwezig zijn van mijn "pompbenodigdheden" zullen mij wel bepaalde zaken laten vergeten ....

Na een vlotte rit naar Leuven (wederom) waren we ruimschoots op tijd. Weer nam iemand van de verpleging de tijd om met me te babbelen wat altijd leuk is .... het geeft je geen nummergevoel wat als patiënt belangrijk is.
Ook heb ik weer eens gepasseerd aan de gang van de transplanten, een ritueel zou ik het bijna noemen. Een gang die me enerzijds lokt en anderzijds angstig maakt ..... raar.
De eigenlijke controle was dik in orde ! Op de resultaten van het bloed is het nog wachten maar geen nieuws zal goed nieuws zijn .....
Mijn temperatuur dien ik ook goed in't oog te houden daar dit nogal een snelle indicator is van infecties, hun wens is mijn "bevel" !
Wel, is het me nog eens duidelijk gesteld dat de infectie chronisch kan worden. Met andere woorden, komt zeer vaak voor bij Lvad-ers, en dus ga ik ervan uit nog wel een paar keer een weekje te gaan antibiotica-kuren in Leuven .... .

De terugrit was minder vlot ... het slechtere weer eist zijn deel op natuurlijk !
Thuis gekomen, zat de opstartbrief in de bus voor mijn cardiorevalidatie (Reva) in't
 ZNA Middelheim, wat weer een stap voorwaarts gaat zijn en me in de beste conditie voor een transplant moet gaan brengen.
Normaal was ik hier al mee opgestart maar de infectie heeft er toen anders over beslist. Ik kijk alvast naar uit naar de eerste sessie !

Vandaag ook een afspraak gemaakt bij een sociaal werker, de massa's papieren, rekeningen,bewijzen,  eventuele tegemoetkomingen èn ditjes en datjes is één groot bos aan't worden. Ik wil even alles op een rijtje hebben, al heb ik zelf al veel kunnen doen.
Ik maak me telkens weer de bedenking, wat als je echt de leeftijd hebt om dit soort zaken niet meer geregeld te krijgen ? Je mist dan veel zaken volgens mij en het is me nu ook duidelijk dat onze "maatschappij" hier nog wel wat tandjes zou kunnen bijsteken.

Vandaag ook nog eens door mijn foto's gegaan en opvallend hoe weinig foto's ik eigenlijk heb van het ziek zijn... Goed, bedenk ik me maar deze halloween-foto wil ik wel delen ....

Aan stukken geen gebrek bij mij en aan "metaal" ook niet ! 😃 Foto genomen ongeveer een maand na de implantatie van het Lvad (rechtsonder). Mijn CRT D (rechtsboven), zie je ook mooi zitten, zelfs de printplaatjes kan je vlot zien.
Dat mijn "kabelage" wat kriskras ligt stoort me niet, al voel ik de dikste draad in't midden wel steeds zitten en het is deze die soms een thuis geeft aan de Stafylokokken... 
Maar vandaag zijn de "kokken" verslagen en das wat telt !