Interview.

Dinsdag 05 December 2017,

Een tijdje geleden was ik gebeld met de vraag of ik het zag zitten om een interview te geven voor een komend huisartsen symposium over hartfalen.
Nu, alles wat ik kan doen om meer aandacht te krijgen voor hartfalen zal ik doen ! Bij dit gezegd, hebben we deze ochtend dan ook ons best gedaan om een zo vlot en duidelijk mogelijk interview te geven.
Voor het interview zag ik nog iemand van de verpleging van cath lab, en ja, een babbeltje
 natuurlijk .... het verbaasd me keer op keer hoeveel deze mensen weten over wat er met jou allemaal gebeurd, of gebeurd is.
Op één of andere manier bewijst dit toch dat verplegend personeel toch niet met je werkt als een nummer of de zoveelste in rij ..... misschien ook omdat ik een "speciaal"-geval ben, dat kan natuurlijk. Moest ik een klantenkaart hebben dan was ik zeker een gold-member.

Het interview was rap ingeblikt, en ik ben wel eens benieuwd hoe dit op camera over komt.
Als ik het ooit te pakken krijg zal ik het mee in mijn blog zetten.

Maar de vragen heb ik ! Hieronder alvast de vragen en hun antwoorden :

We zoeken nog een patiënt die op een positieve en spraakzame manier kan getuigen (voor de camera) met antwoorden op volgende vragen

         1:diagnose van hartfalen werd U medegedeeld,

                   A: hoe ben je omgegaan met dit nieuws

In 2013 is er genetisch hartfalen vastgesteld,wat voor mij toen nog niet zo bekend was. Ik had eerst niet veel tijd om over “hartfalen” na te denken. Plots heb je een CRT-D en ben je, aan je cardio-revalidatie bezig, dan pas is het echt allemaal wat duidelijk geworden. Er veel over praten is de boodschap, je bent niet direct tot het ergste veroordeeld maar zo voelt het in het begin wel, totdat het duidelijk wordt welke vorm van hartfalen jij hebt.

                   B: heeft dit je leven in het dagelijks leven veranderd?

Uiteindelijk heeft dit mijn leven zwaar veranderd, de fase waar ik nu inzit is de laatste rechte lijn naar een harttransplantatie. Hoe hartfalen je dagelijkse leven veraderd, hangt natuurlijk af van welke vorm van hartfalen je hebt.

Ik heb sinds de diagnose steeds minder en minder kunnen doen maar toch altijd geprobeerd het maximale eruit te kunnen halen.

        

         2:krijg of kreeg  je hulp aangeboden van familie , vrienden, thuisverpleging, kinesist ,dietist  of sociaal werker ?

Ik heb heel veel hulp van mijn vrouw en mijn gezin als ook van familie en goede vrienden. Ook de verschillende teams in de ziekenhuizen hebben me steeds goed geholpen.   

         3: zijn er ervaringen die je als positief en ondersteunend hebt ondervonden in de begeleiding tot nu?

Positief is dat in contact ben gebracht met een “mede-lotgenote” waar ik persoonlijk veel aan heb. De samenwerking tussen verschillende ziekenhuizen ervaar ik als positief.

De begeleiding van de vele cardio-medewerkers is soms enorm, keer op keer verbaasd het me dat ze dit allemaal voor mij doen.

Totaal op elke vraag max 1 minuut

In het interview heb ik gezegd wat ik wilde zeggen en heb het zo oppervlakkig mogelijk gehouden.

natuurlijk zou ik hier uren kunnen over vertellen, maar dit was niet de bedoeling.

Vandaag is ook de laatste dag dat ik de antibiotica moet slikken tegen de infectie die ik heb gehad op mijn kabelpoort. Dit geeft me op één of andere manier moed/energie, om alles weer op te nemen.

De afspraak is opnieuw gepland om mijn fietsproef te gaan doen op de Cardio-Reva van het Middelheim, ik denk eraan om (bij een OK in't UZ Leuven) volgende week één dag te gaan werken, ik ben met mijn ontspanningsoefeningen gestart,.....

De golf is positief en deze moet ik dus pakken, hopelijk blijft het een mega-golf en kan ik lang profiteren van het positieve !