Revalideren - bewegen...
Vrijdag 15 december 2017,
vandaag is het de eerste keer naar de revalidatie met mijn hartpomp,Lvad.
Het is best spannend want ik heb alweer een maand niet op de hometrainer gezeten en ik weet niet hoe ik het ga doen, laat staan hoe gaat die pomp reageren ....
De 1 op 1 revalidatie is nu toch al effe geleden en nu worden het meerdere toestellen.
Meer toestellen zijn meer spieren laten werken wat echt wel dringend nodig wordt, al zeg ik het zelf !
Eens de reva-zaal binnen is het natuurlijk eerst wat uitleg geven over wat er zou kunnen gebeuren met al mijn "machienerie", al goed dat de kinesisten daar nogal kalm onder kunnen blijven ...
De hartslagmeters doen het wel niet ... dat had ik ook zo verwacht en bloeddruk is ook al niet gemakkelijk te pakken. Dat is thuis zo en dat is overal zo dus daar moet ik me alvast niet druk in maken. :-)
De toestellen die ik vroeger zo vlot deed zijn zo zwaar geworden !? Dat kan toch niet ? Zijn ze zo verouderd ? Stuk ? ....
Was het maar zo, ik kan gewoon (effe) niet beter ! Gho, dat ik niet zo sterk meer zou scoren dat wist ik maar dat ik het zo zwaar zou voelen ....
Met een gemengd gevoel verlaat ik de zaal na een uur, het is genoeg geweest, al heb ik maar de helft kunnen doen van de toestellen die ik een paar jaar geleden deed op een uur. Het omkleden in de veel te kleine kleedkamer, is ook nu moeilijker geworden, daar moet ik rekening mee gaan houden de volgende keer.
Ik neem bewust de trap naar de uitgang van het ziekenhuis boven...een laatste oefening voor vandaag en even later sta ik buiten adem boven en denk ik al aan de komende maandag, dan ga ik het beter doen als vandaag .... zeker weten !
Maandag 18 december 2017,
Op tijd opgestaan en er wat vaart in proberen te krijgen. Het hele ochtendritueel is mij nog steeds veel te lang maar ik krijg mijn tijd precies niet naar beneden.
In het ziekenhuis kom ik iets voor 11u. aan. De collega's revalidanten zijn al binnen maar dat vindt ik best, zo heb ik de ruimte in de kleedkamer.
Even later zit ik op een van de toestellen en doe mijn ding. Ik merk dat het beter gaat dan vrijdag al zal dit veel te maken hebben met de wil om het beter te doen dan vorige keer !
vandaag is het de eerste keer naar de revalidatie met mijn hartpomp,Lvad.
Het is best spannend want ik heb alweer een maand niet op de hometrainer gezeten en ik weet niet hoe ik het ga doen, laat staan hoe gaat die pomp reageren ....
De 1 op 1 revalidatie is nu toch al effe geleden en nu worden het meerdere toestellen.
Meer toestellen zijn meer spieren laten werken wat echt wel dringend nodig wordt, al zeg ik het zelf !
Eens de reva-zaal binnen is het natuurlijk eerst wat uitleg geven over wat er zou kunnen gebeuren met al mijn "machienerie", al goed dat de kinesisten daar nogal kalm onder kunnen blijven ...
De hartslagmeters doen het wel niet ... dat had ik ook zo verwacht en bloeddruk is ook al niet gemakkelijk te pakken. Dat is thuis zo en dat is overal zo dus daar moet ik me alvast niet druk in maken. :-)
De toestellen die ik vroeger zo vlot deed zijn zo zwaar geworden !? Dat kan toch niet ? Zijn ze zo verouderd ? Stuk ? ....
Was het maar zo, ik kan gewoon (effe) niet beter ! Gho, dat ik niet zo sterk meer zou scoren dat wist ik maar dat ik het zo zwaar zou voelen ....
Met een gemengd gevoel verlaat ik de zaal na een uur, het is genoeg geweest, al heb ik maar de helft kunnen doen van de toestellen die ik een paar jaar geleden deed op een uur. Het omkleden in de veel te kleine kleedkamer, is ook nu moeilijker geworden, daar moet ik rekening mee gaan houden de volgende keer.
Ik neem bewust de trap naar de uitgang van het ziekenhuis boven...een laatste oefening voor vandaag en even later sta ik buiten adem boven en denk ik al aan de komende maandag, dan ga ik het beter doen als vandaag .... zeker weten !
Maandag 18 december 2017,
Op tijd opgestaan en er wat vaart in proberen te krijgen. Het hele ochtendritueel is mij nog steeds veel te lang maar ik krijg mijn tijd precies niet naar beneden.
In het ziekenhuis kom ik iets voor 11u. aan. De collega's revalidanten zijn al binnen maar dat vindt ik best, zo heb ik de ruimte in de kleedkamer.
Even later zit ik op een van de toestellen en doe mijn ding. Ik merk dat het beter gaat dan vrijdag al zal dit veel te maken hebben met de wil om het beter te doen dan vorige keer !
Op de fiets merk ik zeker dat het beter gaat dan vorige keer. Al moet ik halverwegen nog mijn wattage laten zakken van 40 tot 30 .... ik haal toch nog gemiddeld 34 Watt en een 2,62 Km. met een gemiddelde van 37 omwentelingen .... ik heb met mijn pomp bij de kine 1 op 1, 88 omwentelingen gehaald dus mijn doel is gezet ..... al MOET ik dit niet halen .....
Iets mag wel naar beneden ... de 33 Kcal verbruik mag lager .... ik ben al zo mager !! En er bij vliegen de kilo's er niet meer aan.
Tijdens het afwerken van mijn oefeningen ontstaat er wat competitiviteit tussen de mannen die het alvast vele beter kunnen dan ik .... altijd leuk en grappig en zeker leuk voor de groepssfeer. Ik moet dan ook denken aan mijn vorige twee revalidatie keren toen we ook zo met 2 of 3 man de bende altijd op gang trokken. De kinesist deed toen ook "parcourtjes" met oefeningen op tijd wat altijd dikke ambiance gaf !
Of die keer dat er ene met zijn handdoek tussen het "roeimachien" sukkelde en met toestel en al de grond op ging ... hilariteit en tranen van't lachen alom maar gelukkig geen kwetsuren !
Op zo'n revalidatie zit wat miserie bijeen maar het lachen en zwanzen ondereen maakt het wat leuker en zo vergeet je even waarom je daar bent ....
Ik kijk uit naar de sessie vrijdag, woensdag moet ik gaan fietsen en op controle in't UZ Leuven, dus een training op verplaatsing eigenlijk ... let's hope the best !!!!!!
Reacties
Een reactie posten