One year .... Eén jaar verder.
Vrijdag 9 maart 2018,
in deze periode zijn we juist één jaar verder .... één jaar nadat alle "zware problemen" zijn begonnen.
Problemen heb ik al langer 😊 ... maar met één jaar verder bedoel ik de periode van mijn cardioversie's die steeds misliepen, mijn hartstilstanden, mijn bloedklontertjes in mijn hartoortje, het afsluiten van het hartoortje en ten slotte de zin : "... wij kunnen je hier niet meer helpen, een transplantatie is de nog enige oplossing .... "
Ondertussen sta ik dus al enige tijd op de wachtlijst voor een harttransplantatie en ben ik ook een dankbaar gebruiker van het Lvad, mijn hartpomp.
Het UZ Leuven is me ondertussen even bekend geworden als het ZNA Middelheim....gek maar het is zo. Ook heb ik ondertussen een valiesje dat steeds paraat staat om in te checken.
Zo'n jaar verder is een raar gevoel, je weet bijna nog dag op dag wat er toen is gebeurd en dat geeft weer wat onrust, onrust die ik nu beter te baas kan maar je krijgt toch flitsen in je hoofd van oei dit, oei dat, gho dat voelt weer zoals toen, enz.... . Ik weet nu wel hoe ik deze niet de bovenhand moet laten krijgen maar makkelijk is net even iets anders en dit lukt ook niet steeds even goed.
Gelukkig, zijn er de kleine en grote afleidingen. Die gaan van, proberen een dag in de week te gaan werken, tot meewerken aan een artikel voor het stadsmagazine "M" hier in Mortsel.
Ook berichtjes van kennissen van tijd tot tijd geven je afleiding en zeker nu, nu registratie als orgaandonor politiek in het nieuws is.
Uiteraard gaat dit meewerken aan het stadsmagazine rond registratie van orgaandonatie.
Naar aanleiding van mijn schrijven aan het lokale bestuur ben ik hiervoor uitgenodigd om een interview te geven. Ook denken ze eraan om in Mortsel geen afspraak niet meer te hoeven maken voor registratie en zoeken ze naar één of ander "snelloket"- princiepe ... .
De foto's zijn al genomen, het interview is gepland en het magazine is voor Mei-Juni.
Ik hoop dat ik mijn interview dan al mag lezen als "getransplanteerde" !........
in deze periode zijn we juist één jaar verder .... één jaar nadat alle "zware problemen" zijn begonnen.
Problemen heb ik al langer 😊 ... maar met één jaar verder bedoel ik de periode van mijn cardioversie's die steeds misliepen, mijn hartstilstanden, mijn bloedklontertjes in mijn hartoortje, het afsluiten van het hartoortje en ten slotte de zin : "... wij kunnen je hier niet meer helpen, een transplantatie is de nog enige oplossing .... "
Ondertussen sta ik dus al enige tijd op de wachtlijst voor een harttransplantatie en ben ik ook een dankbaar gebruiker van het Lvad, mijn hartpomp.
Het UZ Leuven is me ondertussen even bekend geworden als het ZNA Middelheim....gek maar het is zo. Ook heb ik ondertussen een valiesje dat steeds paraat staat om in te checken.
Zo'n jaar verder is een raar gevoel, je weet bijna nog dag op dag wat er toen is gebeurd en dat geeft weer wat onrust, onrust die ik nu beter te baas kan maar je krijgt toch flitsen in je hoofd van oei dit, oei dat, gho dat voelt weer zoals toen, enz.... . Ik weet nu wel hoe ik deze niet de bovenhand moet laten krijgen maar makkelijk is net even iets anders en dit lukt ook niet steeds even goed.
Gelukkig, zijn er de kleine en grote afleidingen. Die gaan van, proberen een dag in de week te gaan werken, tot meewerken aan een artikel voor het stadsmagazine "M" hier in Mortsel.
Ook berichtjes van kennissen van tijd tot tijd geven je afleiding en zeker nu, nu registratie als orgaandonor politiek in het nieuws is.
Uiteraard gaat dit meewerken aan het stadsmagazine rond registratie van orgaandonatie.
Naar aanleiding van mijn schrijven aan het lokale bestuur ben ik hiervoor uitgenodigd om een interview te geven. Ook denken ze eraan om in Mortsel geen afspraak niet meer te hoeven maken voor registratie en zoeken ze naar één of ander "snelloket"- princiepe ... .
De foto's zijn al genomen, het interview is gepland en het magazine is voor Mei-Juni.
Ik hoop dat ik mijn interview dan al mag lezen als "getransplanteerde" !........
Reacties
Een reactie posten