My bridge to transplant

vrijdag 14 december 2018, Deze week stak er in de brievenbus een mooi kaartje. Niks speciaals rond deze tijd van het jaar maar dit kaartje was er niet zomaar eentje ..... Het was een berichtje van de vriendinnen van mijn vrouw. Binnen deze vriendenkring worden we uiteraard zoals zovelen, niet gespaard van "de tegenslagen" van deze tijd. De groep heeft de laatste tijd een hobbelig parcours, wat de vriendinnen dan zeer close brengt, om elkaar te steunen en te helpen daar waar kan .... Het is een ongelooflijke steun om te zien dat desondanks de beproevingen van enkelen onder hen nu, er ook nog wordt gedacht aan de tijd van wachten die ik en mijn omgeving door moet. Het kaartje geeft me ook veel steun in het weten, dat wat er ook zal gebeuren in de toekomst mijn vrouw er niet alleen voor zal staan. Bedankt, aan elk van hen, en als alles achter de rug is ..... FEESTJE !!!!!!

maandag 10 december 2018, vandaag ben ik in een school in Mortsel (KASO) gaan babbelen over orgaandonatie en mijn situatie als wachtende hartpatiënt. Na wat voorbereidende contacten had ik van hen al wat vragen gekregen op voorhand. Deze heb  ik zo goed mogelijk beantwoord en steeds de link gelegd naar mijn eigen situatie. Hierbij heb ik uitgebreid de mogelijkheid gehad om hart en vaatziekten toe te lichten. Want ik ben tenslotte door mijn "hartfalen / probleem" zo op de wachtlijst beland voor een donorhart. De groep bestond uit jonge dames in een kappersopleiding. Zij hebben doorheen het jaar een thema dat ze behandelen en dit ging/gaat nu over orgaandonatie. Door mijn schoonfamilie, die les geeft op de school, kon ik hen vanuit de praktijk laten zien wie er achter zo'n wachtende op de transplantatielijst kan zitten. De vragen waren zeer "to the point" en zeker goed gekozen. Helemaal niet zo gemaakt maar gewoon de vragen die hen bezig houden en waar

Woensdag 5 december 2018, Liefste Sint, afgelopen zaterdag hebben we elkaar weer gezien. Je zag er net zoals elk jaar weer perfect uit. Ook jou helper was weer van de partij. Jullie hebben wederom mijn neefjes super blij gemaakt met al dat mooie speelgoed en al dat lekkere snoepgoed. Ik weet het, ik ben er misschien al wat te groot voor maar ook ik zou graag een mooi cadeautje krijgen .... ik hoef het niet in mijn schoentje te vinden maar je mag je cadeautje via de proffen van het UZ Leuven laten komen .... gewoon een telefoontje vanuit Leuven met jou groeten is het mooiste cadeau ! Bedankt Sint.

zaterdag 3 november 2018, het is ondertussen "weeral" herfst geworden... eindelijk zou ik zeggen, eindelijk zijn die warme dagen achter de rug, eindelijk zijn die momenten van niet weten waar te kruipen van de warmte voorbij. En toch, er verschilt niet veel in mijn leven van alle dagen tussen zomer of herfst, op dit moment toch .... Het is nog steeds wachten. Nog steeds op dezelfde plaats trappelen als een paar maanden geleden. Niet beter maar ook niet slechter. Mijn laatste controles gaven als resultaat dat alles stabiel en onder controle is. Langst ene kant voelt dit als "oef en des te beter" aan de andere kant wil je toch graag dat er wat meer "press" op de ketel zou komen om je situatie te laten veranderen op welke wijze dan ook. Ik merk wel meer dat ik dagen heb met meer energie en goesting, en dagen heb met een gevoel van "moet het nu echt" ..... Het zal niet meer of minder zijn dan bij een gezonde persoon denk ik dan maar. Een jaar e

zondag 23 september 2018, vandaag zijn er meer als 240 Vlaamse gemeentehuizen of stadhuizen open van 10-12 u. om je te  laten registreren als orgaandonor. Dit prachtig initiatief is er gekomen naar aanleiding van het tv-programma "Make Belgium Great Again" van Frances Lefebure. Zij heeft met dit programma de bedoeling bepaalde aandachtspunten in onze maatschappij in de verf te zetten of uit te vergroten zodat het publiek er eens even bij stil staat en probeert zo een  positieve beweging te krijgen. Afgelopen dinsdag gaf ze aandacht aan registratie van orgaandonatie. Ik heb het programma natuurlijk gevolgd en het was in èèn woord "fantastisch" om te zien hoe ze dit hebben aangepakt. In het programma was er een "collega" hartpomp drager, Tom, die ook wacht op een donorhart. Tevens was er een meisje te zien die op een long wachtte en een man die op een nier wachtte. Het meisje was ondertussen getransplanteerd en kon stilletjes aan, aan haar revalida

vrijdag 7 september 2018, de tijd vliegt snel zegt men ... en ja, ik moet het toegeven al heb ik als "wachtende" daar vaak een compleet anders gevoel bij. Al één jaar nu ben ik drager van een mechanische hartpomp, een LVAD , snel gezegd. Wat dit is heb ik al meerderde malen in mijn blog aangegeven en je kan ook steeds verder doorklikken op het woordje via de link die ik er heb aangehangen. Net nu verschijnt er een artikeltje in het krantje van het UZ Leuven over harttransplantaties in het UZ Leuven . Professor J. Van Cleemput licht dit wat toe. Als wachtende op een hart, via het UZ Leuven kan ik zo ook eens laten zien aan iedereen wie die prof is. Uiteraard is hij niet alleen, en zijn er nog enkele proffen en dokters en zoveel verplegende/verzorgende mensen die met hem samen werken  naar één doel .... jou een tweede kans te geven met een zo goed mogelijk resultaat.  Ook hij doet nog eens een oproep naar registratie van donorschap, dit zijn de mensen uit de pra